Deweloperzy kładą szczególny nacisk nie tylko na ukazanie jego relacji z poszczególnymi członkami zespołu, lecz także na zaprezentowanie współpracy z innymi ugrupowaniami walczącymi z niemieckimi agresorami. Zgodnie z hasłem, że na wojnie nikt nie walczy sam, w toku przygody przychodzi nam zatem wspomagać francuski ruch oporu oraz połączyć siły z wojskami brytyjskimi. Na przestrzeni szeregu misji produkcja pozwala graczom wziąć udział w kluczowych bitwach konfliktu, na czele z lądowaniem w Normandii, ofensywą w Ardenach, wyzwoleniem Paryża, a wreszcie – marszem na Berlin.
Miłośnicy cyklu Call of Duty od lat domagali się jego powrotu do korzeni i osadzenia akcji kolejnej odsłony w czasach II wojny światowej. Wydane między innymi na pecetach Call of Duty: WWII stanowi bez wątpienia odpowiedź na owe postulaty. Celem, jaki przyświecał opracowującemu ten tytuł zespołowi Sledgehammer Games, było przede wszystkim wierne odwzorowanie działań wojennych i położenie nacisku na współpracę pomiędzy żołnierzami biorącymi udział w bitwach. Choć produkcja trzyma się szlaku wytyczonego przez poprzednie części serii, jej autorzy zdecydowali się na kilka ryzykownych ruchów, wprowadzając szereg zmian i usprawnień w mechanice rozgrywki. Standardowo, oprócz kampanii dla pojedynczego gracza, pozycja oferuje szeroki wachlarz trybów multiplayer oraz nowe wcielenie popularnego modułu Zombie.
Mechanika:
Podobnie jak we wcześniejszych grach spod znaku Call of Duty, w wydanym na platformę PC Windows Call of Duty: WWII akcja prezentowana jest z perspektywy pierwszej osoby (FPP). Podczas zabawy toczymy krwawe boje w różnorodnych sceneriach – od gęstych lasów, aż po uliczki francuskich i belgijskich miast; oczywiście nie brakuje tu wyżej wymienionych bitew na olbrzymią skalę. Na osobną wzmiankę zasługuje rozbudowany, realistyczny arsenał, którego poszczególne elementy odtworzono z dbałością o detale – w toku rozgrywki przychodzi nam wykorzystać zarówno pistolety i karabiny maszynowe, jak i bardziej zaawansowaną broń pokroju miotaczy ognia. Należy odnotować, że tym razem twórcy zdecydowali się na wprowadzenie szeregu zmian i usprawnień w mechanice rozgrywki. Przede wszystkim, koledzy głównego bohatera odgrywają o wiele większą rolę, aniżeli miało to miejsce wcześniej – dość powiedzieć, że nie uświadczymy tu automatycznej regeneracji zdrowia (która, jak mogłoby się wydawać, zagościła w serii na stałe), a o każdą apteczkę lub zapasową amunicję musimy prosić towarzyszy broni.
Tryby gry:
Oprócz kampanii fabularnej dla pojedynczego gracza, Call of Duty: WWII oferuje szeroki wachlarz wieloosobowych wariantów rozgrywki. Wśród nich bryluje nowy, wzbogacony o narrację tryb Wojna, w ramach którego gracze stają do walki na najważniejszych polach bitew Europejskiego Teatru Wojny. Poza tym, w grze zaimplementowano swoiste centrum społecznościowe, zwane Kwaterą Główną, gdzie możemy spotkać się z innymi osobami z dala od wojennej wrzawy. Ponadto klasę (nasz wojak może być na przykład czołgistą, spadochroniarzem lub standardowym żołnierzem piechoty), wygląd i wyposażenie prowadzonej do boju postaci możemy dostosować do indywidualnych preferencji dzięki tak zwanej mechanice Dywizji. Uzupełnieniem tego wszystkiego jest kolejne wcielenie trybu Zombie, w którym przychodzi nam stanąć oko w oko z nazistowskimi truposzami w konwencji przywodzącej na myśl horrory klasy B.
